-
1 zwolnić
глаг.• вызволить• выпустить• высвободить• высвобождать• избавлять• освободить• освобождать• ослаблять• уволить• увольнять• удалить• удалять* * *zwolni|ć\zwolnićony сов. 1. замедлить; притормозить;\zwolnić kroku замедлить шаг;
2. освободить;\zwolnić jeńców wojennych освободить военнопленных; \zwolnić pokój освободить комнату;
3. уволить; снять;\zwolnić ze stanowiska снять с поста, освободить от должности; \zwolnić w związku z redukcją etatów уволить по сокращению штатов; \zwolnić studentów z zajęć снять студентов с занятий;
4. (hamulec itp.) отпустить* * *zwolniony сов.1) заме́длить; притормози́тьzwolnić kroku — заме́длить шаг
2) освободи́тьzwolnić jeńców wojennych — освободи́ть военнопле́нных
zwolnić pokój — освободи́ть ко́мнату
3) уво́лить; снятьzwolnić ze stanowiska — снять с поста́, освободи́ть от до́лжности
zwolnić w związku z redukcją etatów — уво́лить по сокраще́нию шта́тов
zwolnić studentów z zajęć — снять студе́нтов с заня́тий
4) (hamulec itp.) отпусти́ть -
2 odwoł|ać
pf — odwoł|ywać impf Ⅰ vt 1. (skłonić do odejścia) to call- odwołać kogoś od stołu/do telefonu to call sb away from the table/to the phone- odwołać kogoś na stronę to call sb aside2. (zwolnić ze stanowiska) to dismiss- odwołać dyrektora ze stanowiska to dismiss a manager from his post- ambasador został odwołany the ambassador was recalled3. (anulować) to cancel- odwołać kurs autobusu/odlot samolotu to cancel a bus/a flight- odwołać przedstawienie/rozkaz/wykład to cancel a performance/an order/a lecture- odwołać alarm to call off an alarm- odwołaj to, co powiedziałeś take back what you said- świadek odwołał zeznania the witness has withdrawn his testimonyⅡ odwołać się — odwoływać się 1. (zaapelować) to appeal, to refer- odwołać się do sądu/sejmu/najwyższych władz to appeal to a court/the Seym/the highest authorities- odwołać się do profesora w sporze naukowym to refer to a professor in an academic dispute- odwołuję się do pani życzliwości I’m appealing to your kindness- spektakl odwołuje się do wyobraźni widza the performance appeals to the audience’s imagination2. (powołać się) to appeal, to invoke- odwołać się do czyichś uczuć/czyjegoś doświadczenia/rozsądku to appeal to sb’s feelings/experience/reason- odwołać się do dawnych praw/przywilejów to invoke old laws/privileges- odwołam się do przykładu… I will refer to the example of…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odwoł|ać
-
3 stanowisko
( posada) position, post; ( miejsce) position; ( na dworcu autobusowym) bay; ( pogląd) stance, standpointstać na stanowisku, że... — to take the position lub view that...
zajmować (zająć perf) stanowisko w jakiejś sprawie — to take a stand on sth
* * *n.1. ( miejsce) position; (produkcyjne, archeologiczne, pomiarowe) site; (badawcze, obserwacyjne, pracy) station; zająć stanowisko take a position.2. (= peron dla autobusów) bay.3. (= posada) position, post; człowiek na stanowisku person of rank; być na wysokim stanowisku hold a high-ranking position; zwolnić kogoś ze stanowiska remove sb from the post.4. (= pogląd) stance, standpoint; stać na stanowisku, że... take the position l. view that...; zająć stanowisko w jakiejś sprawie take a stand on sth.5. myśl. post, stand.6. wojsk. position; (np. strażnika) post; stanowisko bojowe battle station; być na stanowisku be on post.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stanowisko
-
4 odchodzić
( oddalać się) to go away, to walk away; (o pociągu, transporcie) to leave, to depart; ( umierać) to pass away; ( zwalniać się z pracy) to leave; ( o gałęziach) to spread out; ( o ulicach) to diverge, to branch off; (o lakierze, farbie) to come lub flake off, to peel (off)odchodzić od rozumu lub zmysłów ze zmartwienia — to be out of one's mind lub senses with worry
* * *ipf.1. (= oddalać się) go away, walk away, leave; odchodzić bez słowa leave without a word; odejść z pracy na własną prośbę resign from sb's job, give up l. leave l. quit sb's job; odchodzić w siną dal vanish without a trace, leave no forwarding address; odchodzić z kwitkiem go away empty-handed, be turned down; odejść w przeszłość belong to the past; odchodzić od rozumu be out of sb's mind l. senses (with worry, apprehension, etc.).2. (= porzucać) depart, stray (away); odchodzić od tematu depart l. stray (away) from the subject, stray off the subject.3. tylko ipf. przen. (= rozwidlać się) diverge, branch off.4. (= odjechać) leave, depart; pociąg odchodzi z toru przy peronie pierwszym the train departs from platform one.5. (= zostawiać) leave; odejść od żony leave sb's wife.6. (= zwolnić się) leave; odchodzić z pracy leave from work; odejść na emeryturę retire (from work).7. (= umierać) pass away; odejść z tego świata depart from this world.8. (= skończyć się, mijać) wear off, disappear, go away; ból odchodzi the pain is going away.9. (= odpadać) come off, flake off, peel (off).10. (= oddzielać się) come apart.11. pot. (= przeznaczać) be spent on.12. tylko ipf. pot. (= odbywać się) be going on.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odchodzić
-
5 zreduk|ować
pf Ⅰ vt 1. (ograniczyć) to reduce [ilość, deficyt, arsenał broni, wydajność]; to cut down (on), to cut back (on) [koszty, przestępczość]; to scale down [plany]; (stopniowo zmniejszyć) to whittle [sth] away a. down [przewagę, zyski]; (nagle, drastycznie) to axe, to ax US; to slash pot. [wydatki, usługi, program]- zredukować długą listę do trzech punktów/wachlarz możliwości do jednej to pare down a long list to three items/to eliminate all the possibilities but one- zredukować coś do minimum to reduce sth to a minimum a. to the bare minimum- zredukować dochody o pięć procent to decrease revenues by five per cent ⇒ redukować2. (zwolnić) to cut down on [personel, pracowników]; to streamline [biurokrację]; (nagle, drastycznie) to axe, to ax US [stanowiska]- zredukować obsługę biura to cut down on the office staff ⇒ redukować3. (sprowadzić) to reduce- zredukować coś do czegoś to reduce sth to sth- zredukować skomplikowany problem do prostej kwestii to reduce a complex problem to a simple issue- życie zredukowane do walki o przetrwanie life reduced to a struggle for existence- system zredukuje człowieka do roli trybika w maszynie the system reduces the individual to a mere cog in the machine ⇒ redukować4. Aut. (obniżać) zredukować bieg to reduce gear, to change down GB, to downshift US ⇒ redukować 5. Chem. to deoxidize Ⅱ zredukować się 1. (pod względem ilości, wielkości) [wpływy, ilość] to drop, to fall- nasze koszty zredukowały się o jedną trzecią our costs have fallen by one third ⇒ redukować się2. (pod względem złożoności) [funkcja, zagadnienie, dzieło] to be reduced- powódź danych zredukowała się do rozmiarów możliwych do przetworzenia the deluge of data has been reduced to manageable proportions ⇒ redukować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zreduk|ować
-
6 entheben
jemanden seines Amtes entheben zwalniać < zwolnić> k-o ze stanowiska -
7 stanowisko
stanowisko [stanɔviskɔ] ntobjąć \stanowisko eine Stelle antretenstać na stanowisku, że... den Standpunkt vertreten, dass...zająć \stanowisko w jakiejś sprawie Stellung zu einer Sache nehmen
См. также в других словарях:
stanowisko — n II, N. stanowiskokiem; lm D. stanowiskoisk 1. «miejsce pobytu, postoju, wykonywania jakiejś czynności, występowania czegoś (w odniesieniu do roślin: miejsce ich występowania, wzrostu; w odniesieniu do zwierząt żyjących na swobodzie: miejsce ich … Słownik języka polskiego
stanowisko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejsce działania, czyjejś pracy; miejsce przeznaczone do wykonywania jakiejś czynności; miejsce postoju, pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zwalniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zwalniaćam, zwalniaća, zwalniaćają, zwalniaćany {{/stl 8}}– zwolnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zwalniaćnię, zwalniaćni, zwalniaćnij, zwalniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… … Słownik języka polskiego
ustąpić — dk VIa, ustąpićpię, ustąpićpisz, ustąp, ustąpićpił ustępować ndk IV, ustąpićpuję, ustąpićpujesz, ustąpićpuj, ustąpićował 1. «opuścić jakieś miejsce, cofając się przed kimś, przed czymś, usunąć się dając miejsce, wolną drogę komuś, czemuś; odejść … Słownik języka polskiego
zdjąć — dk Xc, zdejmę, zdejmiesz, zdejmij, zdjął, zdjęła, zdjęli, zdjęty, zdjąwszy zdejmować ndk IV, zdjąćmuję, zdjąćmujesz, zdjąćmuj, zdjąćował, zdjąćowany 1. «ściągnąć, zsunąć coś co jest nałożone na coś, na kogoś (zwykle ubranie, obuwie),… … Słownik języka polskiego
odstawka — pot. Posłać, puścić kogoś w odstawkę «zwolnić kogoś z pracy, odsunąć od zajmowanego stanowiska, urzędu, pełnionych funkcji»: I co, puścili go w odstawkę. Zaczął im zawadzać (...). Roz tel 1998. Iść, pójść w odstawkę zob. iść 5 … Słownik frazeologiczny
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
dymisjonować — dk i ndk IV, dymisjonowaćnuję, dymisjonowaćnujesz, dymisjonowaćnuj, dymisjonowaćował, dymisjonowaćowany «zwolnić, zwalniać kogo z urzędu, z zajmowanego stanowiska ze służby państwowej lub wojskowej; dać, dawać komu dymisję» Dymisjonowany… … Słownik języka polskiego
obowiązek — m III, D. obowiązekzku, N. obowiązekzkiem; lm M. obowiązekzki 1. «konieczność zrobienia czegoś wynikająca z nakazu wewnętrznego (moralnego), administracyjnego, prawnego; to, co ktoś musi zrobić powodowany tą koniecznością; powinność,… … Słownik języka polskiego
odprawić — dk VIa, odprawićwię, odprawićwisz, odprawićpraw, odprawićwił, odprawićwiony odprawiać ndk I, odprawićam, odprawićasz, odprawićają, odprawićaj, odprawićał, odprawićany 1. «odesłać» a) «oddalić od siebie, wyprawić, pozbyć się kogoś» Odprawić… … Słownik języka polskiego
